اگر عشق نبود به کدامین بهانه میخندیدیم و میگریستیم؟ کدام لحظه ناب را اندیشه میکردیم؟چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می اوردیم؟اری بیگمان بیش از اینها مرده بودیم.اگر عشق نبود کینه نبود قلب ها تمام حجم خود را در اختیار عشق میگذاشتند. و من با دستانی که زخم خورده توست گیسوان بلند تو را نوازش میکردم و تو سنگی را که من به شیشه ات زده بودم به یادگار نگه میداشتی وما پیمانه هایمان را شبهای مهتابی به سلامتی دشمنانمان پر میکردیم...(شریعتی بزرگ)
2 امتیاز + / 0 امتیاز - 1390/12/17 - 20:15